„Droga Babciu i Dziadku, z okazji Waszego święta życzę Wam dużo zdrowia, dobrego samopoczucia, miłości oraz tego, by każdy dzień przynosił Wam uśmiech i radość. To Wy sprawiacie, że nasze dzieciństwo jest kolorowe i radosne.“
Takie słowa rozbrzmiewały w naszym gimnazjum, kiedy najmłodsi uczniowie klas 0-4 zaprosili na święto swoje najukochańsze osoby – Babcie i Dziadków. Wychowali swoje dzieci, a czas leci, leci, leci. Dzisiaj na pociechę mają wnuki, które ich kochają. Mama mamy, tata taty, mama taty, tata mamy – kogo my tu mamy? A mamy tych, którzy może nie zawsze mieli czas na swoje dzieci. Musieli zarabiać, robić karierę, budować domy. A teraz tych uczuć, co nie zdążyli przelać na własne dzieci, przelewają na wnuki. Nie ma takiego święta, żeby tak liczne grono gościło na auli. Dziadek i Babcia nie odmówią, zawsze będą obok, w zasięgu ręki, zawsze pomogą i wysłuchają. Jak to dobrze, że Was mamy!